1. kulakları duymayan birisi de olabilir. kendi sesini kendisi duymadığı için karşısındaki de duymuyor sanıyor olabilir. direkt eleştirmemek lazım.
  2. kulakları duymuyor olabilir.
  3. toplumdan kasıt tanımadığınız insanlarında bulunduğu bir ortam değilse ben arkadaşlarımla bir fikir üzerine tartışırken bol bol kendimi içinde buluyorum bu durumun heyecandan mı bilmem ama kendi fikirlerimi anlatırken hele ki çok sağlam bi temele oturtmuşsam sesim istemsizce yükseliyo
  4. her tip insan olabilir, ben de istemeden yüksek sesle konuşabiliyorum. bunun sebebi arkadaşımla gülmekten oluyor özellikle, heyecan sebebiyle ne yaptığınızı bilemeyebiliyorsunuz. bu boş konuştuğunuz anlamına da gelmiyor. tabi konuştuğunuz şey dünyanın en uyduruk şeyi de olabilir, olamaz diyemem.
  5. bunu bazen ben yaparım, aslında sessiz başlarım konuşmaya kendimi kontrol edip ama sonra farkında olmadan bağırmaya başlayabiliyorum.çünkü cidden kulaklkarım duymuyo benim. tanıyan artık ayıplamıyo zaten çünkü duymadığımdan doğal olarak bazen bağırdığımı biliyorlar. bi de sinirden çirkefleşince bağırıyorum tabii o ayrı eheh.
  6. madrid sokaklarında görebilirsiniz, dublin sokaklarında görebilirsiniz hatta londra sokaklarında bile görebilirsiniz. avrupa namına şişli etfalden öteye geçmemiş bünyem hep gördü, görecektirdirde. ama dürüst değilsiniz! dürüst olsaydınız arazilere çadır kurup yaşardınız. bireylerin toplum üzerindeki hegomanyası nerde görülmüş?
    öylelerle böylelerle olacak işler değil o işler. fikir üretmenizi tavsiye ederim ama önce duyduklarınızı anlamanızı diğer türlüsü zor.
    sigara içilmez yazısı saçmalığından öteye gitmiyor yoksa biraz uslu olursak şirinleri görecekmişiz.
  7. bir de kulakları çınlatan bir kahkaha atıp duruyorsa insana "ne dertsiz tasasız insanlar var" diye düşündürür.
  8. bir tanesini boğazlayasım geliyor şu an