-
sarıkaya mizahının ne kadar mükemmel olduğunu bir kere daha anladık, arkadaşlar hepiniz mi yunan göçmenisiniz bi' kendimize gelelim lütfen. Göçmen -
yok merak etmeyin herkes yunan göçmeni değil 1800'lerden süregelen soyumda kimse tek bir şehirden dışarı mı çıkmaz ya öyle ki ilk ben çıkışı yapmış ve istanbul'da doğmuşum. vay arkadaş ne vizyonsuz bir soya sahipmişim ya soysuz falanmışım hatta bu ne aşırı keyfimi kaçırdı bu olay. ilk çocuğumu italya'da abd'de falan dünyaya getirip bütün leş sistemi bozacağım. -
geçenlerde romen yapımı bir film izledim; yine romanya’da geçen.
filmdeki ortamı, karakterleri;
“yahu, bu ne dağınıklık,
bu millet hep böyle varoş,
şu eşyaların serseriliğine bak, bizden beterler”
diye diye üç saat boyunca yermiştim.
velhasıl bir tarafın selanik göçmeni olduğunu biliyordum fakat anne tarafımın babasından itibaren hep romanya’da yaşadıklarını öğrenmem benim için vurgun oldu.
gerçi filmde yapılan “mamaliga” yemeğini istemsiz bir şekilde bilmem, özümü içimde hissettiğimin büyük bir göstergesi idi ama ben yine de sayıp-sövüp atalarıma haksızlık etme yolunu seçmişim.
şimdi e-devlet’ten rum çıkan canımla, pazar günü bir kiliseye gidip atalarıma yaptığım bu saygısızlığın günahını çıkaracağım. -
sonunda öğrendim bizimkiler ikiyüz yıldır köyden çıkmamışlar. adeta orada evrimleşmiş bugüne gelmişler. yazıklar olsun, bari bı ilçeye mazot almaya gitseydiniz be. -
baktım da benim dedelerim 1800lerden beri aynı şehirde durmuşlar. bu kadar şehrine bağlı bir aileden çıkıp dünyaya açılan böyle bir nesil nasıl geldi bilmiyorum. zaman değişiyor. -
çıkandan 2 nesil öncesini biliyoruz ama devletin kayıtlarında da kafkas kökenimiz çıktı. 1864 göçüyle gelmişiz demişlerdi. doğum tarihleri ve yerleri bu bilgiyi doğruluyor.
dedemin dedesi ve babaannesi kafkas, babamın dedesi, babaannesi(kafkas kökenli) ve babası balıkesir, babam zonguldak doğumlu. dedeme kadar şapsığlardan kız alan wubıhlar. kadın isimlerinde adigece var ama erkek isimleri müslüman isimleri. bilmem kaç nesil geriye sayma adetinde kolaylık olsun düşüncesiyle sanırım, gerçi benim iki adım var ama dedem hariç ben de dahil 2 isim dönüp duruyor. dedem en küçük erkek kardeş, abilerinden o'na sıra gelmemiş sanırım. kayıtlarda çıkanın öncesinde bizim kolda devam etmese de yan soylarda devam eden bir isim daha var.
80'lerin ortalarında başlayıp 90 ların ortalarına kadar uğraşan 2. göbekten bir kuzinim gezelim görelim tadında soyağacını yanlara doğru da genişleyerek çıkarmıştı. hatta kendi hazırladığı trnin ilk internet sitelerinden birinde arzı endam ediyordu ağacımız.
ürdün koluyla son temas çok eskilerde kaldı. dedemin yaşıtlarına kadar biliyoruz. sonrası bizim için karanlık.
balıkesir koluna sabah ekran görüntüsüyle mesaj attım. bakalım onlarda neler çıkmış.
annem ve babaannemin yedi sülale bartın çarşı. hatta annemin babaannesinin kolu mahalleyi bile değiştirmemiş. kalanlar hala aynı mahallede. 7 göbektir buradayız ama çok atalar dedelerde bir kol kastamonu derdi yaşlılar. 1900'lerin başında tekrar kastamonu'dan kız almışlar. kastamonu'nun bizimkilerin de ata dede meslekleri olan gemi yapan yerinden. ya orada kalan hısım akrabadandır ya da sektör içi bir evliliktir. 2. ihtimal daha kuvvetli çünkü kastamonu'nda ki kökenleri olarak başka bir sahil yerini söylerdi eskiler.
belgelerim elimde istanbul anadolu yakasında kastamonulular derneğine başvurmaya gidiyorum. -
kendimi bildim bileli babamda var bu merak. e devletten bakıldığını öğrenince babama müjde vereyim dedim açtım hemen okudum babama ama verdikleri üst soy babama çerez bile olmadı. 1840 doğumlu büyük dedenin dedelerinden başladık anne tarafından büyük dedelerden hangisi hangisinin kaynı eltisi onları anlatmaya başladı. nüfus müdürlüğü babamın üst soy yan soy bilgisine yetişemedi. neyse ki adem babayla havva anneye gelemeden tükendik. ben ikinci kuşak kuzenlere yetişemezken sen o kadar insanı nasıl hatırlıyosun kim kimin nesidir nasıl hatırlıyosun be adam. -
ben de nasibimi aldım sonunda.. macahel'i çok merak ediyordum ama artık resmi olarak da oralara kadarmış diyorum. arada belgesellerde görünce, heyecanlanıp imrenirdim. -
merak ettim baktım sonuç: vizyonsuzluk aileden geliyormus. -
dedesini ziyaret etmeyenlerin dedesinin dedesini öğrenmek için can atması da ayrı bir ironi...