şimdi ben size yıllardır koyu akp sempatizanı olan bir tanıdığımı anlatayım. mesela kendisi, her daim önce kendini düşünür, yani ülkeymiş, milletmiş hiç de umursamaz. kendi kesesi dolacak önce ona bakar. mesela eleştirirsin partisini ben onu bunu bilmem benim keyfim yerinde der. e vatan dersin, terör dersin. hangi parti gelse böyle olacaktı der çıkar işin içinden. sonra partinin icraatlarını övmeye başlar. en çok da toplumun muhafazakar yapısına ne kadar da iyi geldiğini, eskiden ne olduğunu şimdi ne olduğunu anlatır, kadınların sokakta yarı çıplak gezmesine takılır en çok. kendi kızına laf geçiremez ama toplumun ahlakının derdi alır onu. ne kadar konuşsan fayda etmez, döndüremezsin yolundan. sonra da gidip partisine oy verip senin de geleceğinin içine eder.