insanın gerek sindirim sisteminin gerek anatomik özelliklerinin gerekse ahlaki yapısının et yemeye ne kadar uygunsuz olduğunu anlatan vejetaryenin kutsal kitabı. yer yer abartılmış, etobur insan yerin dibine batırılmış olsa da kafama yatmadı değil. öldürmek için yaşamıyoruz diyor kitap. öldürmek bizi rahatsız ediyor. o zaman neden bizden farklı bir evrim sürecinde bulundu diye bir kuzuyu kesip derisini yüzüp o murdar eti yiyoruz? şehir dışına kurulu mezbahalarımızda her gün binlerce masum hayvan (hoş masum olmayan hayvan tanımadım daha) katlediliyor. oysa insan meyve sebze yemelidir. iç organlarımızın dizaynı bağırsaklarımızın uzunluğu dişlerimizin kısalığı hep bunu destekler. birçok hastalığın et yemekten kaynaklandığı ayrıca et yemeyen toplumun ahlaki yükselişe geçeceği inancı da kitapta mevcut. kitapta bol bol alıntı var. beni etkileyenlerden biri de roman roland'ın jan kristof adlı kitabından:
"milyonlarcası her gün pişmanlık duyulmadan boş yere katledilmektedir. bu düşünceye kapılan biri alaya alınır. ama bu affedilmez bir cinayettir ve sadece bu bile insanın neden acı çektiğine tanıklık etmektedir."