sanat eserlerinin psikolojik analizi yapılırken kabul edilen bir varsayımdır. yazarın yaratı sürecinde sadece bilinç sürecinin aktif olmadığı bilinçdışı ya da bilinç öncesi süreçlerinin de yaratı sürecine katılması ile kavradığından daha fazla "içerik" sunduğu görüşüne dayanır.