-
arkadaşımın doğum gününe denk gelen tarihtir. -
dünyada başka, bizde başka olan; en büyük sınıfsal kutlama. bizim işçi sınıfı bile kendine münhasır. 1 mayıs'ta sendika dışında işçi olmuyor meydanlarda. özeti ise işçilerin hakkı için işçiden dayak yiyen işçi olmayanlar. -
bir mayıs'ın kutlanmasına hükümetin izin verdiğini sanan andavalların olduğunu gösteren tarihtir. kimse bize izin vermedi, izin de istemedik zaten. bazı değerler, semboller vardır taksim de bunlardan biri.
(bkz: hani bizdik materyalist) -
gerçekten de türkiye'de bir kaç farklı coğrafyayı saymazsak dünyanın kalanından farklı görüntülere sahne olan tarihtir. farklılık, 1 mayıs'ın işçi mücadelesinin zayıf olduğu dönemlerde bile hatırı sayılır sayıda insanı harekete geçirmesindedir. avrupa'da katılım ve coşkunun daha az, eylemlerin daha dağınık olduğu görülecektir. bir taraftan da marksizmin ve takipçisi olma iddiasındaki diğer akımların sembollerinin eylemlerde ciddi bir rol oynadığı söylenmelidir ki buna da özellikle son yirmi yıllık dilimde fazla yerde rastlayamazsınız.
zannımca bunun temel nedeni, bu coğrafyada 1 mayıs'ın taşıdığı evrensel, tarihsel anlamın ötesinde bir karakter kazanmasıdır. 1977 1 mayıs'ı, 2007'den bu yana süren taksim savaşları, sistemli yasaklama, verilen kayıplar derken türkiye'de, 1 mayıs'ın 1886'nın simgesi olmaktan uzaklaştığını, bizzat ülkedeki mücadelenin tarihini temsil etmeye başladığını söylemek yanlış olmayacaktır.
yakın tarihin en büyük sosyal hareketi gezi'nin yine bir 1 mayıs döneminde ortaya çıktığını ve en önemli hareketlerinden birinin yasaklanan taksimi özgürleştirmeye çalışmak olduğunu da kaydetmek gerekir. -
özel sektördeki çoğu işçinin çalıştığı işçi bayramı (! ) dır. -
sömürü ve yoksulluk bataklığından, tüm güçlerimizi birleştirip eşitliği ve emeği çıkarmaya çalıştığımız bir gün olarak tanımlayabilirim.
bu bataklıktan kurtulmaya, daha da yaklaşıyor olmamıza inanmak isterdim...
fakat yine de 1 mayıs, umutlarımızı canlandırmaya yetiyor.
sıkıntısız geçmesi dileğiyle.
edit: bizimkisi(izmir) güzel geçti, günden bize kalanlar ise birazcık umut ve direnç olmustu... -
kütüphanenin kapalı olmaması gereken gündür. kütüphanenin hiçbir gün kapalı olmaması gerekir ki kitap köleleri boş durup 1 mayıs yorumları yazmasın. -
sosyal haklarımızda ciddi eksilme yaşandı umarım 1 mayıs hatırlatır. emekli olamayacağımızı, daha çok çalışıp, kirayla baş edemeyeceğimizi, 250 kişi röntgen sırası bekleyip tedavi olamayacağımızı adil yargılanamayacağımızı, liyakatla iş bulmayacağımızı hatırlatır. bu kadar kayıp işçiye fazla, köle demek daha doğru olur. kurbağa gibi suda ısındık ne ara kaybettik haklarımızı anlamadık. canımız sağ olsun düzelir inşallah. -
emekçiden çok öğrencinin meydanlarda emekçinin hakkını aradığı gün. -
bu sabah karşı inşaatta çalışan işçileri görüp memurlarla, öğrencilerle ve birçok meslek grubuyla işçinin, emekçinin hakkını aramaya, farkındalık yaratmaya, yürüyüşe gittim. bu günde bile işçiler çalışırken onların bayramında bizler bir şeylere dikkat çekmeye çalışıyoruz. böyle bir haksızlık olamaz.