1. teoride doğru olan ama pratikte gerçekleşmesi mümkün olmayan durum. nasıl mı?

    sanırım çoğumuzun görüşü burada benzer paralellikte birşeyleri tartışmaya açabilen bir gençlikten bahsediyoruz, aklı başında olan, okuyan, araştıran gençler.

    küçükken dünya bizim etrafımızda döner sanıyordum(bu düşüncem 6-7 yaşlarındaki dönemden kaynaklı) ama insanları tanıdıkça çok farklı hayatlar olduğunu görebiliyorsunuz haliyle.

    sizinle aynı dönemlerde olup tamamen farklı şekilde 'eğitilmiş' genç bireyler olduğunu ve tamamen araştırmadan ziyade; biat,korku, araştırmadan doğruluğunu kabul eden bir genç nesilde mevcut ne yazıkki. mesela;

    bir salavat 'da' sen çek!

    şimdi bir bireyin en iyi öğrenme ve analiz etme yaşı ufakken başlıyor. siz bu yukarıdaki gençlerin gerçekten ülkeye faydalı, gelişmeye açık bireyler olduğunu düşünüyorsanız üzgünüm ama yanlış yoldasınız ne yazıkki, ve bu insanlar bizim çevremizde gördüklerimizden çok fazla.

    bunun dışında önümüzü tıkayan bir üst kuşaktan da bahsedelim, kendi menfaatlerini düşünen, gençlerin önünü mümkün mertebe kısıtlayan bir kuşak var önümüzde bunlarda elimizi kolumuzu bağlıyorlar.

    çözüm kimde diye sorabilirsiniz, tabiki bizde farkındalık yaratarak birşeylere kıvılcım yakmamız gerekiyor, ama bunun yanında kesinlikle sizi gerçekten 'doğru' yönlendirecek bireylere de ihtiyacımız var sanırım.

    bunun yolu da evet ne kadar zor olsa da eğitimden geçiyor. çok değil bak 'temel insan hakları' nelerdir diye bilen insanlar olsak bir şeyler değişir. ama bunu başımızdakiler isterler mi bir düşünün cevabını bulursunuz..

    velasıl bir kısır döngü içerisindeyiz, çevremdeki herkese birşeyler anlatmaya çalışıyorum ama birşeyleri değiştirmek çok ama çok zor.

    ülkede birbirinden nefret etmeyen bir topluluk yok daha