dindar dinsizden neden nefret eder



  1. illa birileri birilerinden nefret etmek zorunda değil mi?

    böyle kutuplaşmış bir toplumda böyle bir şey söylemem belki biraz safiyane olacak ama nefret etmeden de yaşanabilir. hatta nefret etmeden daha güzel yaşanır.

    dinci ve dinsiz bildiğim kadarı ile birbirinin düşmanı değildir. ama düşman da olsa kimse kimseden nefret etmek zorunda değil. eğer içimizdeki o nefret dürtüsünü tatmin etmek istiyorsak kişilere değil negatif soyut kavramlara düşmanlık etmeliyiz.

    savaşa düşman olabiliriz mesela.
    açlığa düşman olabiliriz.
    ağaçların kesilmesine düşman olabiliriz.

    yunus emre'den geliyor:

    gelin tanış olalım
    işi kolay kılalım
    sevelim sevilelim
    dünya kimseye kalmaz^:sultan süleymana bile kalmadı^^:oradan hesap edin işte^

    düzenleme: harf düzeltildi.
  2. dindar olanlar, dindar olmayanlari dindar olmaya zorlamazsa kimse kimseden rahatsiz olmaz. ancak adam orgutlenip seriat kurma derdinde. benim devletime dokunma kardesim kur ekibini bagimsizlik ilan et kur seriatini. gorelim "sence" ilahi olan gucunu.

    edit : imla
  3. dinsizin dindardan nefret etme sebeplerine karşılık olarak sorulmuş olabilir. dinsiz imansız bu kişilerin inançlı insanları küçük, aşağılık, cahil ve örümcek beyinli görmesinden kaynaklanır. sebep sonuç ilişkisi diyebiliriz.

    !---- spoiler ----!

    leküm diynüküm ve liye diyn

    !---- spoiler ----!
    zahit
  4. dindarın inancından şüphe etmesinden korkması sonucu olan bir durum. her şeyi içinde şüpheyi barındırır ve dindar dinsize olan nefreti ile imanını garantiye alır.
  5. dindar değildir o dini dardır. davranış biçimlerini dine mal etmek ne kadar mantıklı bilemiyorum :)
  6. bir dinsiz de dindardan nefret edebilir, din de dinsizlik de nefret de insan yapımı şeylerdir. bir domuz, bir kedi, bir timsah, bir larva veya bitkiler dindar olmaz dinsiz de olmaz nefret de duymaz çünkü bunlar insanın doğadan kopmasıyla ve toplum denen şeyi yaratmasıyla ortaya çıkan şeylerdir.