1. ufkumu açan, edebi değeri yüksek, enterasan veya çok yakından bildiğim ama adını koyamadığım, bam telime dokunan birşeyler okuduğumda kitabı kapatıp bir iki dakika hareketsizce duruyor, hayatı bir tık daha anlamanın zevkini doya doya yaşadıktan sonra kitaba devam ediyorum.
  2. kitap beni sardığında böyle film izler gibi okuduğumda kafamın sağa doğru yattığını çok sonradan farkediyorum. bildiğin yamulmuş halde buluyorum kendimi
  3. ayracı okuduğum satırın altına yatay olarak yerleştirip okudukça aşağı doğru çekiyorum. sanki daha iyi odaklanıyormuşum gibi geliyor, yıllardır böyle.
  4. sakallarımı karıştırıyorum durmadan. ve çok hoşuma gidiyo bu durum. deli miyim sözlük?
  5. kitabı en heyecanlı yerinde bırakıyorum. kendimi meraktan çatlamayı severim.
  6. her sayfa sonunda, ben niçin daha sık kitap okumuyorum ki diye kendi kendime soylenmekten kitaba odaklanamamak.
  7. baş aşağı durmak... beyne fazla kan gidiyor mu bilmiyorum ama yanlış bi bilgiyse bile bana o psikolojiyi verdiği için kitabı daha iyi okumama ve hayal etmeme sebep olan bi davranış.. o yüzden yalnız okurum.
  8. uzun süreli okumalarımdan sonra bir kedi esneyişi geliyor ki sormayın. ayak parmak uçlarımdan ellerimin uzantığı son noktaya kadar, yatakta uzanmış halde bir maksimum hareketi yapıyorum. bu sırada ağzım yırtılacakmış gibi esnediğim ve omurlarımı hareketlendiğim olur. sonra okumaya devam ederim.
  9. tuvalete gitmemek için direnmek
  10. yürümek. sokakta. her zaman yapmıyorum tabii de, aşırı heyecanlı yerinde kalmıştı. nalet olsun böyle yazarlara. neyse ölmeden gideceğim yere ulaştım.