1. ufkumu açan, edebi değeri yüksek, enterasan veya çok yakından bildiğim ama adını koyamadığım, bam telime dokunan birşeyler okuduğumda kitabı kapatıp bir iki dakika hareketsizce duruyor, hayatı bir tık daha anlamanın zevkini doya doya yaşadıktan sonra kitaba devam ediyorum.
  2. bazı cümlelerin sessizce okunması canımı sıkıyor. ayağa kalkıyorum ve koridorda sesli bir şekilde üzerine basa basa okuyorum. o yüzden evin delisi benim.
  3. dikkat eksikliği var bende. o nedenle okurken bazen kendimi okuyormuş gibi yapıp boş boş sayfa çevirirken yakalıyorum ajhgdhjasd en kötü tarafı da geri dönüp son okuduğum yeri bulmak ahah
  4. sorulan soruya okunan son cümleyi cevap olarak vermek.
  5. sıçmak. yani tuvalette gecen zaman bosa gitmesin diye. tuvalete kitaplik kurduran dostlarimiz var, ayiplamayin.
  6. sakallarımı karıştırıyorum durmadan. ve çok hoşuma gidiyo bu durum. deli miyim sözlük?
  7. gülüyorum, sesli tepki veriyorum, yüzümde tuhaf mimikler oluyor...

    ve bunların hepsi doğal yollarla oluyor, illa dikkat çekeyim diye değil...
  8. ayracı okuduğum satırın altına yatay olarak yerleştirip okudukça aşağı doğru çekiyorum. sanki daha iyi odaklanıyormuşum gibi geliyor, yıllardır böyle.
  9. sakalımı kaşıyorum, seviyorum falan filan. lan galiba ben sürekli sakalımla oynuyorum. (bknz. sevgisizlikten ne yapacağını şaşırmak)
  10. içeriğe göre hızlanıp yavaşlıyorum ben.
    betimleme kısımlarını zihnimde kusursuz bir biçimde canlandırmaya çalıştığım için aşırı yavaş okurum (istemsizce). daha sonra heyecanlı bir olay anlatılıyorsa, yine istemsiz bir şekilde o kısmı son sürat okurum.