1. 90ların ortasına kadar türkiye'deki şehirlerarası yolculuklarının çoğunun sağlayıcısı, türkiye otobüsçülüğünün efsane aracıdır.

    gencler icin iki örneği: 1- 1983 model o302; 2-odtü'nun meşhur ringlerinden biri

    ilk olarak almanya'da 1965-76 yılları arasında üretilen bu araç türkiye'ye birden fazla şekilde girmiştir aslında... resmi olarak otomarsan tarafından (şimdiki adıyla, Mercedes-Benz Türk) 1968 yılında istanbul'da üretilmeye başlanmıştır...

    gayri resmi olarak ise bursa'daki karoseri fabrikalarında uzun yıllar kamyon/tır şaşisi üstüne kopyalanlamıştır... en cok da fiat 682 ustune... ben bu önden motorlu çakma o302'leri 90larda halen görebiliyor idim, ne kadra revacta idi düşünün... sonra bu karoseri atelyeleri o kadar ustalasti ki ki güleryüz, türkkar, vs gibi kendi markaları altında araç üretmeye başladılar.

    o302 yerini o303'e, ama tacını mercedes-benz o403'e bırakmıştır.
  2. Kusmuk kokarlardı ve içlerinde sigara içilirdi. Mutlaka ağlayan bir bebek ve sesi tüm otobüsü çınlatan espritüel olduğunu düşünen zevzek bir teyze ya da amca habitatı tamamlardı. Mola yerlerinde tuvaletteki bir musluktan hortumla doldurup ağzını garip bir kapakla kapattıkları cam şişelerde ki suları ve muavinin öğürenlere getirdiği naylon poşetleri saymazsak servis, mervis hak getire tabi. Bence suç mercedes'te değildi. Yollar çok kötüydü, otobüste sigara yasak değildi ve hiç kimse tüketici haklarını ve müşteri memnuniyetini önemsemiyordu.
  3. eskilerin otobüsleri. eski tip otobüsleri görünce yahut anımsayınca aklıma nedense, mola verilen yerlerde şirketin ikramı olan çay geliyor. şimdi ki çeşitlere ve markalara rağmen kalitesiz olsa da o ücretsiz verilen çaylar, tat olarak çok ayrıydı. bilmiyorum, belki de " beleş " olmasından kaynaklanıyor.
    sekiz