şehir faşizanlığı da denebilir. toplumun büyük kesiminde bu var. isimden sonra kütük çıkarmaya kalkılır. kendi yeri yöresini övme kısmı da var. saçmalığın daniskası. vatan, millet, sakarya kafasındadır bu adamlar sözde. ama oradan adam çıkmaz, oranın ayısı meşhur ehe ehe diye gülerler. politik bir kimliği yok insanların. yapabildikleri bu tip kültürel dinamiklerini sıkı tutmak. bu kadar nefreti nerede biriktiriyorlar bilmiyorum. çünkü ikiyüzlü bir nefretleri var. hoşgörülü şöyle iyi böyle iyi dediğimiz halk aile içinde bile aynı nefreti gösteriyor. işin özü kendi memleketinin milliyetçiliğini yapan insan üç kuzeninden ikisini hiç ama hiç sevmez. ama sözde memleket sevgileri bile aşırı tahrifata uğramış.