-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.89)
"yazarlıkta karar kılıncaya kadar, boks antrenörlüğünden ressam ve heykeltıraşlara modellik yapmaya, muz plantasyonlarında hamallıktan gece kulüplerinde garsonluğa kadar çeşitli işlerde çalışan jose mauro de vasconcelos'un başyapıtı şeker portakalı, "günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü"dür. çok yoksul bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelen, dokuz yaşında yüzme öğrenirken bir gün yüzme şampiyonu olmanın hayalini kuran vasconcelos'un çocukluğundan derin izler taşıyan şeker portakalı, yaşamın beklenmedik değişimleri karşısında büyük sarsıntılar yaşayan küçük zeze'nin başından geçenleri anlatır. vasconcelos, tam on iki günde yazdığı bu romanı 'yirmi yıldan fazla bir zaman yüreğinde taşıdığını' söyler."
-
geç bir yaşta okumuş olmanın üzüntüsü sanırım bende de mevcut. ama ne demişler; geç olsun da güç olmasın. taaa o yaşlarıma götürdü beni zeze. iç dünyası, derin düşünceleri ve duygusallığı, tam da o yaşlarda ki hallerimi anımsattı bana. yaş aldıkça uzak kaldığımız çocuklar ve çocukluğumuza dair bilgilerimizi gözden geçirme, empati yapabilme, farklı şekilden ele alabilme adına okunması gerekli kitaplar arasında. okuyun ve okutun. -
çocukken okunan kitapların insanın zihnine nasıl kök saldığını görmemi sağlamış kitap. ne mutlu ki henüz düşüncelerime milyonlarca paslı çivi çakılmadan önce okumuşum. zeze'nin hayata bakışı bugün benim "basitlik mükemmelliğe en yakın biçimdir" bakışıma etki etmiştir. çocuk düşüncesinin saflığını ve aynı zamanda giriftliğini muhteşem bir dille anlatmıştır vasconcelos. -
şeker başlayıp acı biten ve çok naif romandır...
okurken mahvolmuştum...
size de tavsiye ederim... -
teoride çocuk kitabı ama çocuklardan uzak tutulması faydalı olan bir kitap. kemalettin tuğcu'nun yabancı versiyonudur kendisi. -
çocukken okunmalı, büyüdüğünde o kadar büyülemeyecektir büyük ihtimalle. hala kaybettiğim için en çok üzüldüğüm kitabım. zeze sen robin hoodlardan peter panlerden üç silahşörlerden her zaman daha büyük bir kahramandın benim için. -
hala baş köşemde duran, içinde küçük prens etkisinde bir dünya barındıran kitaptır.
kitabı bitirdiğimde 6. sınıftaydım ve o yaz ilk kez aşık olmuş, şeker portakalını ve büyümenin tadını aynı anda hayatıma katmıştım. -
duvarda asılı kitaplığa baktığımda bile beni duygulandıran nadide kitap. -
kitabın sonları çok vurucu gelmişti,şu ana kadar okuduğum kitaplar arasında beni ağlatan tek kitap buydu sanırım -
duygusuz diye nitelendirilebilecek kişileri bile duygulandıracak kitaptır. bu kitaptan sonra bayramlar benim için ayrı bir önemli hale gelmeye başladı.bayramda veya özel bir günde bir çocuğa verilen hediyenin önemini daha iyi anlayabileceğiniz bir eser. -
her elime alışımda ağlatmadan bırakmayan zalim ama bir o kadar da güzel kitap. ahh zeze ahh...