uyku - haruki murakami

uyuyamıyorum, tam 17 gün oldu, diye başlayan bir kitap. evli, çocuk sahibi, hemen her gün aynı şeyleri yapan bir kadının uykusuzlukla tanışması... bilincinin bedeninden ayrılışı, dünyanın sessizce ondan uzaklaşması. uyuyamaz hale gelmeden önceki kadınla sonrası arasındaki duygu farkları... bir kadeh, bir kadeh daha; brendi... evlenene kadar çok kitap okumuş, sonra o işi rafa kaldırmış. uykusuzluk gelince aniden, anna karenina’ya sarmış, bir kez bir kez daha okuyup duruyor. anna ve vronski’nin dans partisinde birbirlerine bakışları, aşka düşen kaderleri hakkında düşünüp duruyor. kocası onunla sevişmek istediğinde dahi bir an önce kitaba dönmek istiyor. tabii ki her murakami karakteri gibi o da spor yapıyor. kendine bakıyor. ama gel gör ki, uykusuzluk onu kendinden bile gizli gizli çikolata yemeye götürüyor. ailesine karşı görevlerini yapıyor ama bunlar onun varoluşuna etki etmiyor. sessiz bir rüzgâr gibi etrafından esip gidiyorlar. ama kadın uykusuzluk anında sanki varoluşunun şifrelerini çözüyor gibi, bu duruma sıkı sıkı sarılıyor.

uyku, murakami’nin türkçeye çevrilerek yayımlanan ikinci öyküsü. ilk öyküsü “kurbağa kardeş tokyo’yu kurtarıyor”, radikal kitap tarafından hüseyin can erken çevirisiyle 2011’de iki bölüm halinde tefrika edilmişti. murakami, bu öyküyü “depremden sonra” başlığını koyduğu öykü derlemesine dahil etmişti. 1995 yılında yaşanan kobe depremi sonrasında yaşadığı deneyimlerden yola çıkarak yazdığı öykülerinin bir derlemesiydi. ancak şimdi tanışacağımız uyku, türkçe yayımlanan bu ilk öyküsünün yer aldığı derlemenin devamında kaleme aldığı “tv people”a dahil ettiği uzun bir öykü. o yüzden, aslında aynı çizginin ürünü iki öykü olarak değerlendirilebilir.