-
(bkz: #151688) -
zaten karışıktı genç baturay'ın kafası
çok yoruldu beyazlayacak diye yakası
ağrına gitmişti patronunun son şakası
kimseye de düşmedi baturay'ın tasası
çalıştı, çalışıp didindi hep baturay oğlan
paçasını hep tuttu, sözde en yakını olan
ama artık tak etti, kararını verdi o an
mevcut konumu saçma, hep yalan dolan
kararını verdi ve çıktı işten, hiç durmadan
bu verdiği ilk karardı, birilerine uymadan
kendisine öğüt verdi: "hiç pes etme, usanma"
"yaptığın eylemlerin ardında ol, asla utanma"
değiştirdi bazı şeyleri kendi düzleminde
emindi, rahata erişecekti; güz gelince
artık dik başlı, söylediği her söz yerinde
sizi hep kollar, siz baturay'ı üzmeyin de -
bilinmez gelecek umut doludur
kalbin sağanaksa bulut bol olur
gürleyen ruhum yavaşça yorulur
hayallerim yanar, usulca kor olur -
isterdim kıralım iki lafın belini
ama hiç bakmadın bile yüzüme
solumak vardı saçlarının yelini
alıştım ben bu sürekli hüzüne
tutkuluydum sana ve senin olana
artık bu gemi biraz da sensiz yol ala
ayrılma vakti limandan sessizce
sen özeldin: bambaşka ve eşsizce
sana saygımdan divan durdum el pençe
mantığım bana, seni unutmalı der bence
ibret olsun, bunu okuyacak olan her gence
uçuşurdu kelebekler, sen umut serpince