kuşkusuz her sınıftan, her cinsten, her ırktan insanın savunabileceği düşünce.

eğitilemez ve öğretilemez sınıfından insanlar da feminist olabiliyormuş ya da feminizmi savunabilir. örneklerini görüyoruz.

haklarıdır savunurlar ama tüm dünyada espri, mizah konusu olan feminizm ve feministler üzerine espri yapanların yazdığını yani okuduğunu anlamayıp o kişilerin eğitim seviyesini değerlendiriyorlar.

yani daha okuduğunu okumaktan aciz insanlar okuduklarını yazanlar hakkında, onların eğitim seviyeleri hakkında görüş beyan ediyorlar ki bu hakları değil.

biz yazdık hep bunları. ilkokul 1. sınıfta okumayı öğretirler. okuduğunu anlamakta o süreçte biter aslında. çarpıtarak itham ediyorlar ve buyuruyorlar ki buna gülünmez. gülme nedenini açıklamak zorunda kalmaktan rahatsızlık duyulduğu uzun uzun açıklanarak yazıldı oysa ki gülünenin ne olduğu.

resmi isminden farklı isim kullanan bir anadan hareketle evladın başka annelere de "gerçek adın ne teyze?" diye sormasına gülündüğü açıklandı. bunu açıklamak zorunda kalmaktan rahatsız olunduğu da yazıldı. uzun uzun açıklanmasına rağmen halen anlamayan, anlayamayanlar var o açıklama bile yetersiz kalmış.

peki bu yazarın hatası mı, okuduğunu anlamaktan aciz olanın mı?

neyi kabullenmemiz bekleniyor bizlerden? şu anda önümde duran bardak kırmızı. ben bu bardak kırmızı dediğimde, bana "hayır bu bardak mavi, nasıl kırmızı dersin eğitimsiz!" diye çemkirene haklısın demem mi bekleniyor?

kendimi tekrar ediyorum biliyorum. hatta kendimi tekrar ediyorum derken de kendimi tekrar ediyorum. ama mecburum. bunu anlayacak yeterliliğe sahip olmayan insanlar var çünkü. üstelik bu insanlar diğer insanların ne kadar eğitilmiş olduğunu değerlendirecek kalibre de olduklarını düşünüyorlar.

sonra kırmızı bardağa, kırmızı değil diyerek hakaret eden, bardağın kırmızı olduğunu söyleyen eğitimsiz diyene iqsu ayakkabı numaramdan küçük deyince ağlıyorlar.

sonra "her şey okuduğunu anlamaktan aciz insanlara hitap etmiyor, onların daha temel şeylerle ilgilenmesi gerek" deyince okuduğunu anlamaktan acizler ağlıyorlar.

bakın yine kendimi tekrar ediyorum. okuduğunu anlamaktan aciz ama diğer insanların ne kadar eğitildiğini takdir etme hakkını kendinde gören insanlar var diyorum. bu insanların doğal olarak daha temel şeylerle ilgilenmesi gerek diyorum. insanların kalibresini değerlendirme hakkını kendilerinde görmemeleri gerek diyorum. bu lig onların ligi değil diyorum.

100 okusunlar, 1 konuşsunlar belki ileride okuduklarını bu sayede anlayabilirler diyorum. o 100 okuma 1 konuşma sırasında, 1 konuşma opsiyonlarını soru sormak için kullansınlar diyorum. o 1 konuşma da bile analiz senteze girmesinler diyorum. çünkü bu şekilde ilerleyemezler diyorum. çünkü zaten seviye düşük daha da düşüyor diyorum. kimse size açıklama yapmak, uzun anlatmak zorunda değil diyorum.

sonra ağlamayın diyorum.

ben dünya görüşüm gereği aptallarla tartışmaktan onlara aptal olduklarını söylemek istemediğim için sakınıyorum diyorum. onları idare etmeye çalışıyorum diyorum. incitmek istemiyorum diyorum. ya sabır çekip kafamı çeviriyorum dediğim bu.

bak daha okuduğunu anlamıyorsun sus diyorum.

bu, otobüste yanında ki kadın adam kendine değmesin diye toparlandıkça daha da cesaretlenen, daha da yayılan adam tavrını sineye çekmem, tolere etmem bekleniyorsa çekmem, etmem.

dediğim gibi aptal bunu başka türlü değerlendiriyorsa ben ne yapayım. lafı yer, ağlarsa da ağlasın.