korku, gerçek bir tehlike varsa, yaşanan doğal bir duygudur ve yararlıdır. hızla gelen bir araba veya açık alanda karşımıza çıkan aslandan korkarız -ki bunlara karşı ya önlemler geliştiririz yada o anda hayatımızı kurtarıcı davranışlarda bulunabiliriz.

kaygı ise tehlike nesnesinin yada kaynağının ne olduğunun bilinmemesine rağmen yaşanılan bir huzursuzluk durumu. belki bir tehlikenin dahi olmadığı bir durumda yaşanabilir; geçmişte çocukken yaşanan gerçek bir tehlike artık büyüdüğümüz için yada o tehlike artık varolmadığı için "tehlike" olma niteliğini yitirmiş olmasına rağmen benzer durumlar belirsizce bir tehlikeymişçesine yaşanıyor olabilir. yada vardır bir tehlike ancak görülemiyordur. bu tip şeyler farkedilmedikçe bütün bir hayatı, karar ve seçimlerimizi bilinçsiz bir şekilde etkilemeye devam ederler.

bu kaygıların kaynaklarının ne olduğu bir terapi veya başka yollarla aranıp görülmesi durumun açıklığa kavuşmasını sağlayabileceğinden yararlıdır. gerçek bir tehlike varsa ona göre aksiyonlar alabilir kişi veya yoksa geçmişten kalan -hatta geçmiş soylardan aktarılan- bir durum olduğu görülür ve an'da bu durumun olumsuz ve kısıtlayıcı etkilerinden kurtulunabilir.

bir yerde okumuştum; " her kaygı bir korku olmayı bekler".