insanı yalnızlaştıran kitaplardan. iki veya üç kez okudum daha önce. ilk okuduğumda lisedeydim, ergenliğin de etkisiyle midir bilinmez çok etkilenmiş, zaten toplumdan uzakta durmayı tercih eden biri olarak üzerime giymiştim bu kitabı. yazarın neredeyse her tespitine katılıyor, her düşüncesini onaylıyordum.
sonraki okumalarımda, sanki sevilen ve özlenen eski bir dostu görmüş gibi okudum kitabı. saygı duydum. c.'nin hayatına saygı duydum, belki bazen özendim.
şimdi diyorum, keşke ben de onun gibi tereddütsüz karşı durabilsem hayata, insanlara, topluma, alışılmışlığa, tekdüzeliğe, samimiyetsizliklere. karşı duramasanız da bu kitap sizi yalnız yapar.