kalbin dolma (diyastol) veya pompalama (sistol) fonksiyonlarından en az birini yerine getirmemesi durumu.
kalbin kendini onarma kabiliyeti olmadığından herhangi bir hasar sonrası devreye giren çeşitli destek mekanizmaları ile geçici süre kalp yeterli çalışmasına devam edebilirken, bu mekanizmalar bir süre sonra hasarı arttırıp kalp yetersizliğinin derinleşmesine neden olur. ilk hasar ne kadar büyükse (örn: kalbin geniş bir alanını etkileyen kalp krizi), hasar veren faktör ne kadar uzun sürerse (örn: uzun süre kontrolsüz devam eden yüksek tansiyon) veya kalp ne kadar çok hasarlayıcı faktöre maruz kalırsa (örn: tekrar eden miyokard infarktüsleri, yüksek tansiyon ile birlikte şeker hastalığı) klinik olarak aşikar hale gelen kalp yetersizliği o kadar kısa sürede ortaya çıkar.