1. evimde o kadar mutsuz zamanlar geçirdim ki artık ev benim için ev olmaktan çıktı. eğer kendimi kötü hissederken kaldırımlarında yürüyüp biraz olsun huzur bulabiliyorsam bağdat caddesi benim için ev demektir sanırsam.

    şöyleymiş, böyleymiş, pahalıymış, ucuzmuş, insanlarmış, arabalarmış... hepsini kabul ediyorum ve hepsini reddediyorum. her ev güzelliklerini de, çirkinliklerini de beraberinde getirir. evi ev yapan bunları kabul etmektir.