bilinçli tüketici olma yolunda giden bir cimcimeydim ben. 3 yaşımda göndermiş annem ilk bakkala. bu, babamın evden ilk ayrıldığı zamanlara tekabül ediyor ama benim ayaklanmalarıma ev halkı alışık zaten. mor kayıp; bir bakılıyor nerede, arka bahçeye emekleyerek kaçmış. bu daha da küçük zamanlarım.

ali bakkal vardı işte mahallede. sigara ve ekmek muhabbeti bizde de var o zaman. bu bahsettiğim yıllarda 6-7 yaşlarım olsa gerek. ekmeği başka bir yerden almış, sigara satan ali bakkalın yolunu tutmuştum. ben o zaman daha minnak, adam devasa bişiy. "sigara istiyorum ben amca" dediğimde hiç unutmam bana; " git o ekmeği nereden aldıysan, sigarayı da oradan al" demişti. artık nasıl koyduysa o laf bana, yıllarca hiç uğramadım civarına bile. o zamandan minnetim yoktu demek; iki mahalle öteye gider yine ali bakkala uğramazdım. taşınmadan az zaman önce 12 yaşımda, ablası devralınca ancak gittiğimi biliyorum..

ne istediğimi hep bilmişim de, o yaşta çocuğu da bu kadar sorumluluk verilmez ki canım.