2007 yılıydı facebook'a üye oldum, türkçe dil yaması bile yoktu, tehlikeyi gördüm ve 2008 olmadan bıraktım. henüz akrabalar dadanmamıştı ancak aldığım en isabetli kararlardan biridir. ha kişi facebook'a üyedir bu durumdan dolayı bir rahatsızlık duymuyordur. o kişiye neden facebook'tasın diye söylenme hakkımız yok. ancak ciddi anlamda bir külfet olduğu aşikar. tatilinden tut, akşam yemeğine kadar anı yaşayamamak tadını çıkaramamaktır facebook. bunları gösterme çabası ayrı, başkalarının hayatlarını gözetlemek de ayrı incelenmesi gereken davranışlar. ben hayatta şunu idrak ettim başkaları için yaşamak kişiye egosal sanrılar yaşatabilir. diğer taraftan konu komşu ne der? dürtüsü de bizleri kişisel keyfe keder hayatlarımızı sekteye uğratabilir. bunların ikisini de sittir edin, kendiniz için bir şeyler yapın. yaşadığımız mutlu olduğumuz zaman dilimleri bize kar kalıyor gerisi boş.