-
insan gelişiminin her anında değişim kaçınılmaz. gerek fiziki, gerek kafa yapısı ve düşünceler, gerekse sonucu olarak ruhsal; kişiliğe dair. sürekli olarak hayatın içinde körüklü bir ateşe maruz kalırken zaten, değişimin olmaması tuhaf olurdu değil mi?
su, toprak, hava gibi temel elementler misali insanların değişmezleri vardır elbet. yedisinde neyse yetmişinde de o'dur lafıdı, ağızlardan boşa çıkmamış hali hazırda. yaşadığım sürece bu sözü bir çok kez söylemişimdir; söyleten olmuştur.
kavisi biz hayatımızda ne yöne vermek istiyoruz; eksiğimiz nedir, bizi biz yapan etmenler nelerdir ki geliştirelim... bunları bilmek mühim.
son bir kaç ayda bile çok fazla erozyona uğradım düşünsel olarak ve bu sırada çok düşünmeme fırsat doğdu. bakış açılarımı oradan oraya yatırdım, evirdim çevirdim. değişim bu süreçte kaçınılmaz olan işte.... memnun muyum; evet. zamanı ve insanları hayatım adına doğru yere koymayı öğrendim ve devamı içindeyim. -
insan toprak gibi, aslına sadık aslında. ne kadar emek verip yeşillendirirsen erozyondan o kadar uzak kalır, kaybı da kontrol eder. ama ne kadar bakımsız bırakılırsa, kendini beslemekten uzak kalırsa o derece de yok olmaya mahkumdur. bu minvalden bakılınca içte, değişim şarttır.