daha düne kadar tavuklarımız vardı bizim. hoş vardı da her gün birini kesip yemiyorduk. bizimkilerin işte merakı, hevesi diyelim. yumurta alsak onca bakıma ve masrafa kafi idi. lakin başka sebeplerden şimdi yoklar. ama hiç yemedik de değil aralarından bazılarını. bir keresinde ilk kez kesip yiyeceğiz tavuğu, neyse kimse görmeden bir şekilde o marketteki kıvama gelmiş tavuk ve pişmeye koyulmuş daa, pişmiyor.. evet pişemedi. öyle tak diye kıarıp pişmiyor sahici tavuk yani. önce düdüklüde pişiriyoruz sonra isteğe göre fırında. buğdayla beslenenen tavuk bunlar ve sürekli yayılıyorlar ferah ferah.. tabi burada buğdayın da varlığını ayrıca sorgulamak gerek ama işin ucunu oralara kadar dayandıramadık biz pek tabi..

ayrıca orijinal ismi food ınc. olan belgeseli bende izleme şerefine eriştim. geç bile kalmışım. orada pek çok konuya değinilmiş aslında. sadece tavuk sektörü değil; dünya et ticaretinin sadece bir kaç firmanın tekelinde olduğundan da bahsedilmiş. hele o devasa hamburgerlerin hali... en can alıcı kısım ne biliyor musunuz; o kocaman büyük başlar çabuk doysun diye işkembelerinden delik açılıyor ve içlerine son derece ölümcül olan ^:evet doğru, ölümcül^ mısır yemini elleriyle yerleştiriyorlar.. ayrıntılar için yukarıda linki paylaşılmış olan belgesele..