2 gün önce sabah göğüs ağrısıyla uyandım.üstelik 1 gün önceden hiçbirşeyim yoktu.kolay kolayda hasta olan bir insan değilim.sonra o ağrı 10 dakika içinde tavan yaptı.nefes alamadığımı hissediyordum.lisede din kültürü hocası "ölümden korkuyor musunuz" dediğinde hayır dediğimi ve bu anın hayalini kurduğumu hatırlıyorum.evet 2 gün öncesine kadar ölümden korkmuyordum.ailemle urfa'da gittiğimiz restaurant teröristler tarafından taranırken de ölümden korkmuyordum.ancak 2 gün önce ki 40 dakika süren göğüs ağrısı(ardından ambulansla hastaneye acil sıfatıyla götürülmem) bana birşeyi hatırlattı.o'nun korkusu.

o'ndan korkmayı özlemişim.o'na koşmayı çok özlemişim.

senden geldik sana döneceğiz.