yalnızlık



  1. kaliteli bir yalnızlığa sahip olduğumu düşünüyorum işin aslı. nedir kalitelisi bunun denilirse de şayet; tek başıma gezmek, eğlenebilmek, vakitlerimi güzel değerlendirmek, ille de birinin varlığına ihtiyaç duymamak sevdiğim aktiviteleri yapmak için. buraya kadar her şey hoş güzel. ama sanmıyorum ki ben de dahil olmak üzere insanlar uzun süreli yalnızlıklardan hoşlanıyor. içerilerde bir yerde sizi rahatsız eden bir duygu, elinize batan kıymık misali görünmüyor ama rahatsızlık veriyor. çoğu zaman itiraf etmesi de güç belkide, yoğun baskılara inat dipçik gibi durmanız söz konusu, serde yiğitlik varken ne gezer aksini iddia etmek. bu duyguya sıkı sıkıya bağlı olan insanların işte bir şekilde iç yaralarını sarma çabasından başka bir şey de değil ne yazık ki.
  2. dışarıya karşı sürekli dağ gibi taş gibi görünürken, içeride ufacık meltemle savrulmaktır yalnızlık..

    tam aslında paylaşmaya değer bir şeyi coşkuyla yaşarken, yanında fısıldayabileceğin bir nefese çarpamamaktır yalnızlık..

    sükunete ererken sevinip de çığlığa teslim olmaktır yalnızlık...