1. 10 aralık 2016 dolmabahçe patlaması’nın ardından ahaber’de kim tarafından söylendiği belli olmayan iğrenç cümle. ulan 25’den fazla insan ölmüş, 100’den fazlası yaralanmışken hâlâ daha başkanlık sistemini düşünmek nasıl bir şerefsizliktir?

    üslûbumu bozmayayım diyorum ama olmuyor, insan sakin kalamıyor. umarım başkanlık referandumunda 7 haziran gibi bir sonuç çıkar da yine saraylarınıza kapanıp kalırsınız.
  2. bu sabahki gazete manşetlerine baktığımızda duyduğuma pek de şaşırmadığım cümle. ülkenin en yoğun ve önemli yerlerinden birinde iki ayrı bomba patlıyor, otuzu aşkın şehidimiz oluyor ama bütün yandaş medya meclise sunulan başkanlık tasarısını zafer olarak konuşuyor. sanki başkanlık sistemi geldiğinde ülkece çılgınlar gibi büyüyeceğiz, beyin göçleri duracak, ihracatımız artıp ithalatımız düşecek, tecavüzler bitecek, kadına şiddet duracak, işsizlik azalacak, asgari ücret alan adam yaşayabilecek, gazeteciler içeri atılmayacak, güçlü değil haklı galip gelecek... tüm bunlar bugün nasıl varsa yarın da olacak öbür gün de başkanlık geldiğinde de. kimse kimseyi kandırmasın. başkanlık (tamam hadi cumhurbaşkanlığı olsun) geldiğinde hiçbir şey daha iyiye gitmeyecek. böylesine acı bir olaydan sonra bile hala siyaseti düşünen, "aman ben yandaşlığımı yapayım da yarın öbür gün sıkıntı çekmeyeyim" diyenler, insanlıktan zerre nasibi almayıp insan yönetmeye çalışanlar, aydın insanı vatan haini gören halk oldukça hiçbir şey iyiye gitmez. "çok kötümser bakıyorsun" demesin kimse. maalesef bardakta göreceğimiz dolu bir taraf kalmadı.

    edit: imla
    jimi