iyileşmez çocukluğum yüzündendir
bu dalgalar arasında gidip gelişim
bilge ve güngörmüş martılarla
benim işim sevinç, aşk bana göre
hele gün başladı mı sancılanmaya
başıma gelenlerin hemen hepsi
iyileşmez çocukluğum yüzündendir

iyileşmez çocukluğum yüzündendir
ölü resimleri gibi solgun yüzler karşısında
duyarsız kalışım, hatta inatla susuşum
boş tutkuların, anlamsız korkuların
kirli yağmur suları gibi biriktiği
akşamlardan güle oynaya geçişim
iyileşmez çocukluğum yüzündendir

iyileşmez çocukluğum yüzündendir
dağların ve denizlerin durmadan devinişi
beni çağırması bütün uzakların
birdenbire rüzgârlarla uzaylara açılışım
herşeyimin birden maviye kesmesi
iyileşmez çocukluğum yüzündendir