çok çok güzel bir şiirdir. (*:kopyala/yapıştır degil alın teri)

bir bahçe inşa ettim
yanlış bir yerde doğru işaretler
koyan biri gibi.
yanlış, ama yanılgıdan değil, bir başka yerden
sonra aynada ki yansımasıyla konuşup
ona bakan kişiyle konuşmamak gibi.
söyleşmek için bir bahçe inşa ettim
orada, güzellikte omuz omuza
her zaman suskun ama canlı olan ölümle
çalıştırarak kalbi.
bilinen eşyaları bırak, şimdi bedenin
gözetler her iki kıyıyı da, hiç bir şey yok,
gerekli işaretlerden başka-
gitmesine izin vermek-ilgilenmek onunla
ve bahçe olmak için.
yitirdiğini değerli say ve sakla, diyordu, bu ölüm
geçmiş zaman kullanarak uzakta kalmış bir ispanyolca'yla.
sahip olduğun süreçte yitirdiğin
ölümden uzak bir kıyıda sana bağlanan biricik yol arkadaşıdır o.
şimdi dil, kouşmak için çözülebilir.
oysa hiçbir zaman dehşet saçan cerrah bıçağı yapamadı
oysa çevresi aletlerle donatılmıştı,
korkunçluğun uyandırdığı şaşkınlık ve hayranlık hayret.
sadece güzellik destek olunursa dayanılır bu korkuya.
kör bir deliğe bak: önünde durduğu aynada
yansıması olmayan, gerekli ve
sevdalı davranışlar, anlamdan yoksun bir cerrahi müdahale.
bir bahçeye sahip olmak, kendini o sanmak
ve onun sonsuz paylaşımından vazgeçmektir

çiçekler, tohumlar ve bitkiler sonsuza dek
ölür ya da kendilerini yeniler.
budama zamanları ve diğer zamanlar,
yaz'ın bir gün batımının tatlılığı gibi,
onu kendinden geçerken görmek için,
mart'ın som parlaklığı
çöküşünün gölgesini duyururken,
ya da kişinin ölürken daldığı düşsüz uykuda
ona hükmeden biçim değiştirmekten vazgeçmediğinde
bahçe onu ölü görmesini ister bahçıvandan.
çıplak toprağı biçen ve değiştiren elini ister,
donmuş gecenin gecenin altında, saban izleri arasında döne döne,
bahçe öldürür ve ölü olmayı ister bahçe olmak için.
ancak yanlış bir yerde doğru hareketler yapmak
denklemi çözer, bozkırı keşfeder
kedere karşı duran koyu mavi gökyüzü gibi
farklı oluşla karşı koyan aşk
fırtınanın görkemli damlasının kucağında
en uzaktaki kıyıya varırsın.
keşke burada olsaydın aşkım
ama sen, bahçıvan ve bahçe değilsin ki.
topraktaki saban izlerinin altıdan çekip çıkardın kalbimi.