1. geçtiğimiz yıl genco erkal'ı izleme şerefine nail oldum. gerçekten 78 yaşındaki bir insan sahnede daha iyi performans gösteremez.
    erdal beşikçioğlu'nu izleme fırsatı bulamadım. haliyle bu tür popüler şeyler çok ilgi görüyor, bileti hızlı bitiyor.

    daha geri plandaki oyunlara göre kötü yanlarından biri de seyirci kitlesi, şüphesiz.
    kimisinin elinde telefon, anı yaşamak yerine fotoğraf, video çekme çabasında.
    kimisi yanındakiyle -kimsenin duymadığını düşünüp- konuşuyor.
    yani tiyatro kültürünün görece geliştiği bir ankara'da bile böyle.

    o sebeple sinir bozucu olabiliyor bu tür isim yapmış oyunlar.
  2. 2009 yılından beri izlemek istediğim ve bu sene izlemeyi kafaya koyduğum oyun! özellikle yazıyorum buraya. yazdım.
  3. hani bazı şeyler yerinde güzeldir ya. bahçelievler'in göbeğine gelen karaköy börekçisi karaköy'ün kıyısındakinin yanına yaklaşamaz ya. işte istanbul'da gösterilen "bir delinin hatıra defteri" de bana böyle geldi hep.

    ankara'da izleme fırsatım olmadı maalesef. istanbul'da izledim. şok oldum, çakıldım koltuğa, aptal aptal sırıttım, gözlerim doldu, alkışladım, durdum, vs ...

    ama biraz boynum bükük çıktım salondan. sanki çok ağlayıp da eline bir oyuncak verilip geçiştirilmiş çocuk gibi hissettim.

    sanki ankara'da daha farklı bişeyler vardı bizden sakladılar biz göremedik gibi.

    neyse...

    güzel ve harika bir metin olmasa da güzel ve harika bir performansla sergilenen oyundur.
  4. erdal beşikçioğlu'nun tek başına sergilediği takdire şayan performansı izlemeye değerdir. şaşkınlıkla izlemiştim. tek başına böyle bir oyunu başarılı bir şekilde sergilemek için galiba bünyede biraz delilik barındırıyor olsa gerek.
  5. erdal beşikçioğlu performansını izleyen şanslı kişilerdenim. kitabı okudum ama kafamda ki canlandırmalarım hiç oyunda ki gibi değildi.
    hızlı duygu geçişleri ve diğer tiplemeleri anlatırken çıkarılan sesler, yapılan mimikler her şey mükemmeldi.
    ışıklar, sahne kullanımı çok iyiydi.
  6. yıllardır ankara'da olup bir türlü izleyemediğim oyun. bir izleyen bir daha gitmesin lütfen.bize de yazık...
  7. izmir' de 28 eylülde erdal beşikçioğlu, 4 ekimde ise genco erkal tarafından sahnelenecek oyun. beraber gitmek isteyen youserlar varsa kızıllandırmanız yeterli.
  8. iki gün önce genco erkal'ın sahnelediği halini izlediğim oyun. hem yıllardır erdal beşikçioğlu versiyonunun övüldüğünü duyduğumdan, hem de tek perde 85 dakika olduğunu öğrenince, sıkılmaya daha meyilli gittim aslında ama gayet memnun ayrıldım salondan. @kitapayraciolmayanadam ın yukarıdaki yorumuna bakılırsa kendim için doğru versiyonu izlemişim, zira sendromlu bir pazartesinin ardından bir de melankolik bir oyun seyretsem nöbetçi pastaneden zor kullanılarak çıkarılırdım herhalde :)

    -bu kısım spoiler sayılmaz sanki- karakterin tam delirdiği kısım huzursuz etti biraz beni, bir de neyi mırıldandığının tam duyulmadığı kısımlarda oyundan anlık koptum diyebilirim. oyunun sonunda alkışların kesilmemesi üzerine perdenin tekrar tekrar açılmasıyla ustanın nefes nefese olarak o halde eğilmesi içimi burktu biraz. allah ona ve onun gibi usta sanatçılara sağlık sıhhat versin de böyle etkileyici performanslar izleyebilelim.
  9. amirim çılgın oynar. izleyelim izletelim. lakin bu özel tiyatro zengin sporu olmaya doğru gidiyor mu? talebesi, dar gelirlisi gelebiliyor mu? yeni sahne'de 5 tl'ye oynardı bu oyun...
    mutlu
  10. 2012 ekimde ankara cayyolu cuneyt gokcer sahnesinde izlemistim. kapali gise oynayan bu oyundan ciktigimizda buyulenmistik desem az kalir. harika bir oyunculuk, harika bir kurgu, ve verdigi ince mesajlar tabii. yillardir ankaralilarin dilindedir bu oyun, gidenler hep cok sansli sayilir, nasil buldun bilet biz bulamiyoruz bir turlu diye yakinir durur gidemeyenler. tiyatro muhabbetleri acildiginda laf doner dolasir bu oyuna gelir. yuksek sesle ben gittim diye ezer gecerim hep.