-
bir noktaya kadar cehalet mutluluktur lakin - emin olmamakla beraber - başarılı addettiğimiz insanlar galiba acı eşikleri yüksek olan yahut bundan kaçmaktan ziyade onu kucaklayıp özümseyen, kabul eden kişiler. -
mutsuz eden kitap okumak ya da biliyor olmak değil. cahillerle aynı ortamda bulunmak zorunda olmak. onların hiçbir şeye dayandıramadığı, sebepsiz verdikleri kararlardan bizim de etkileniyor olmamız mutsuzluk sebebidir. hayal etsenize etrafınızda vizyoner ve bilgili insanlar var. iletisim kurabilen ve medeni bireyler. böyle bir ortamda nasıl mutsuz olunabilir? evet ütopya'dan bahsediyorum.