-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (6.60)
16 yaşında bir erkek çocuğu olan claude sınıfın en arka sırasında oturan ve ilk bakışta kimsenin dikkatini çekmeyen bir çocuktur fakat yaşıtlarının çok üzerinde bir gözlem gücü ve yazım yeteneği vardır. fransızca öğretmenine yazdığı kompozisyonlarda sınıf arkadaşlarından biri olan ralph ve ailesi hakkında mahrem olaydan bahseder. bu konuyla ilgili etik bir ikilem yaşayan fransızca öğretmeniyse bu yetenekli ve ilginç öğrenci karşısında öğretmenliğin tadını çıkarmaya karar verir ve bundan kimseye bahsetmez , fakat bu ihlal başlarına bir çok dert açacağı gibi , bir sürü kontrol edilemeyecek olayın da ortaya çıkmasına yol açar. filmin yönetmenliğini françois ozon yaparken başrollerini ise fabrice luchini, ernst umhauer ve kristin scott paylaşıyor.
-
2012 yapımı insanı içine çok iyi çeken bir fransız yapımı film. sonuna kadar gerçek ile kurgu arasında gelgitler devam ediyor. ayrıca sistem eleştirisi ve tekdüzeleşme mevzusu filmin içine çok güzel yerleştirilmiş.
aile, otorite ve sınıfsal farklar üzerine çok sağlam tahliller yapıyor,
hem finalde hem de röntgencilik konusunda alfred hitchcock klasiği rear window (arka pencere)’ye selam çakmıştır... -
sanıyorum yazın ve sinema sanatını, yazın ve sinema sanatından çok da uzaklaşmadan bu derecede öte kılmak bir daha mümkün olmayacak. bu filmde ne yazın ne de sinema sanatının ölçülerini barındıran, tuhaf ama ortak bir çukur var.
alıntı:
– tasvir çok sağlam. claude gece evin koridorlarında yürüyor. bir melek veya vampir gibi, herkes uyurken. bu çok sağlam. çok sağlam ama tamamen mantıksız.
+ muhtemel olmayabilir ama doğru.
– muhtemel olmazsa gerçek bile olsa kıymeti yok. -
dün gecenin bir köründe izlediğim için izlediğimi neredeyse unuttuğum film.
!---- spoiler ----!
sonuyla ilgili sıkıntılarım var. neden ana karakter öğretmen acı çekerek bitmek zorundaydı? tutku duyduğu bir konuda cesaret edip riskler aldı; bundan ötürü cezalandırılmalı mıydı? hiçbir şekilde cahil olmayan, hatta kocasının tutkusunu belli bir dereceye kadar paylaşan karısı filmin sonunda kocasını anında satmalı mıydı kocası kısır olduğunu yazar çocuğa söylediği için - ki söylememişti.
filmin sonuna kadar sağlam gerilim var. ancak öğretmenin zavallı bir konumda filme noktayı koymasını sindiremedim. gerçekten zavallı mı yoksa? yazar çocuk claude'ın anılarında öğretmen kendisine yardım etmek uğruna işini ve karısını kaybeden unutulmaya mahkum bir zavallı, önemsiz bir oyuncak olarak mı yer edecek?
!---- spoiler ----! -
öğretmen germain ve eşi ile woody allen filmlerine, özellikle güzel finali ile rear window 'a göndermeleri olan güzel film.
yazıp çizmeyi deneyenler ya da okumaya ilgisi normalin üzerinde olanlar için daha da ilgi çekici olacağı kesin. kurgu ile gerçek hayatın nerede çakışıp nerede ayrıştığı, hayat verdiği karakterin yazarın kendi kimliğinden nasıl izler taşıdığı gibi sorguladıkça içinden çıkılması daha da zorlaşan soruları titizlikle ele almış. cevap vermiş mi? sanmam, bana kalırsa bunun bir cevabı da yok zaten.
adıyla da müsemma, oedipus göndermeleri filmde gerilimi yaratan asıl unsur. ne olursa olsun 'o evin içinde olmalı' takıntısı ile claude filmin sonuna kadar pek bir fikrimiz olmayan kendi yaşamını yazdıklarına yedirirken germain de aynı oedipus karmaşasını o yaşa dek çözememiş olduğu için kendini bir gözlemci (ya da avcı) zannederken av oluyor zaten...