1. ulgan
  2. rıfat ılgaz'ın çocuk kitaplarini tavsiye edebilirim. ama cocuk kitabi gibi gözükse de rifat ilgaz salt çocuk kitabi yazmiyor bence. biraz da aileler ve ögretmenler icin yazdigini dusunuyorum.

    rifat ilgaz'in yazdigi dönemin durumu, kendisinin de bir zamanlar öğretmen olmasi, siyasi dusunceleri ve ugradigi bir takim baskilar cocuk kitaplarina da yansimis. bir yandan cocuksu bir dille cocuk dunyasina hitap ederken bir yandan da bazi sorunlari mizahi bir dille elestirdigi, atıflar yaptigi önemli noktalar var. (mizahi burada gercekten iyi kullaniyor.) bunlar cogunlukla ögretmenlerle, egitim sistemiyle ögretmenlerin ögrencilere bakis acilariyla ilgili. bu yuzden cocuklarin yani sira aileler ve ögretmenler icin yazildigini düsündüm.
  3. pınar selek'in masal kitapları çok güzel. üstelik hem çocuklara hem büyüklere masallar bunlar.

    “masallar hep çocuklara mı anlatılır? zannederler ki insanlar büyüdükçe, masallara kulak vermez olurlar... öyle değil. büyükler de masallara ihtiyaç duyar. size bir şey söyleyeyim mi? masalını kaybeden insan, hayallerini de kaybeder... ben de büyüdüm. yıllar çok hızlı geçti. oyunlardan daha bıkmamışken, bir baktım ağır yüklerin altındayım. hayat çok zor... ama biliyor musunuz, ben hâlâ masallardan güç alıyorum. çocukken dinlediğim, sonra okuduğum ve hâlâ kopamadığım masallar sayesinde dünyam ışıklı benim. bir dileğim var: masallar hiç unutulmasın. masalsız kalmasın dünya...”

    (bkz: siyah pelerinli kız, su damlası, yeşil kız)

    ek: nasıl da yazmayı unuturum. ben samed behrengi'nin kitaplarıyla okumaya sevdalandım. deanmoriarty küçük kara balık'ı yazmış zaten aslında bütün çocuk kitapları muhteşemdir behrengi'nin. püsküllü deve, bir şeftali bin şeftali, ulduz ve kargalar...
  4. sayı şeytanı, matematigi sevdirir, eğlendirir, güldürür