güneş ülkesi - tomasso campanella

“utopie-utopia”: hiçbir yerde olmayan yurt (yunanca)hem felsefi hem de edebi bir tür olan ütopya'nın temeli, avrupa'da; platon ile başlayan ve rönesanstan itibaren laikleşen toplumsal eleştiri geleneğine dayanır. özellikle avrupa aydınlanma hareketinde (16. – 18. yy) söz konusu laik eleştirel bilinç, “yenilenmiş bir politik toplum tasarımına ve düşüncelerin ifadesine yönelik rasyonel bir göstergeler dili arayışına” destek verir. “ütopya”lar özellikle toplumsal altüst oluşların ya da dönüşümlerin arifesinde gerek din alanında gerekse de devlet ile politik kurum ve organizasyonların değerlendirilmesinde rasyonel eleştirinin aracı olmuşlardır. bireyin mutluluğu, rasyonel düzenlenmiş bu ‘kolektif bir toplum tasarımı' (ya da hayali) içinde gerçekleşmek durumundadır. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)