1. bence iki kademeli eylemdir. birincisi, gerçekten sevilmeyecek, ama öyle bir sevilmeyecek ki diğer tüm insanları da sırf bu yüzden sevmemeye sebep olacak tarzda insanları tanımış olmak. yine de gerçekten de sevilecek insanlarla da tanışmak ve bu şekilde bu eylemi yerine getirmek. bu birinci tarzda insanları sevmekti.

    bir de ikincisi var ki, bu ya çok fazla saf (temiz) olmayı gerektirir ya da gerçekten sevilmeyecek insanlarla tanışmamış olmayı. bir de bu kategorideki insanlar bu eylemi yerine getirir.

    hangisi mi daha iyi? yemin ederim, bilmiyorum.
  2. hümanizmdir. ne var ki gerici hümanizmine karşıyım.
    edit:(bkz: hümanizm)
  3. sevdiğim kişiye aşırı bağlanıyorum sürekli yanımda olsun istiyorum, sevmediğimi de hiç sallamıyorum tahammül edemiyorum katlanamıyorum ortası yok maalesef.
    genelde sevmiyorum ama çok seçiciyimdir bu konuda ne yazıkki.
    wtf
  4. kendinizden çok kimseyi sevmemek lazım. (bu tabii ki kendini beğenmişlik boyutunda değil )
    efzey
  5. onlara saygı duymak gibi bir şey. severken temkinli yaklaşmakta fayda var yine de.
  6. sevmek seçim, saygı zaruriyettir.
  7. sen, ben ve ayırmak.
    sevmenin ayırmadan bir yolu yok mu? sanırım yok.
    ayır ve sev. ve birleştir.
    peki aşk? aşk birleşince biter mi?
    korkuyorum bitmesinden.
  8. uzaktan çok hoş, cok insani bir duygudur. tanıdıkça vazgeçersin sevmekten.
    zahle
  9. bu sıcakta sevmeyin de sevişmeyin de rica ederim.