film alice munro'nun üç kısa öyküsünün birleştirilmesinden ortaya çıkmış. bu bilgiye sahip değilken bile izlerken hikayenin kesilip yeni bir hikayeye atlandığı hissi doğuyor. belki bu nedenle, belki de almodovar izlemenin bilinci hep su yüzünde kaldığından filmde belli aralıklarla sürekli bir uç dönüşüm, ekstrem bir olay beklentisi oluşuyor...ama yok. sakin, alışılmış almodovar filmlerinden farklı. olayların diğer almodovar filmleri ile kıyaslandığındaki görece 'olağanlığını' bir kenara bıraksak dahi öykünün derinleşememe ve karakterlerin duygularını yansıtamama gibi bir sorunu vardı.

sanırım en 'ruhsuz' almodovar filmi. anneme izletsem en az bir iki yerde 'anne olunca anlarsın' derdi herhalde, zaten film de toplamında bunu söylüyor...da sen almodovar'sın abicim, annemin evde mandalina soyarken verdiği mesajdan biraz fazlasını bekledik haliyle.