eski dönemlerde hamamlar ateş yakılarak ısıtılırlardı ve bu işlemin sonucunda bolca kül çıkar, küllerin toplandığı (ve aynı zamanda ateşin yakıldığı) yere külhan denirdi. hamam sahipleri kimsesi olmayan çocukları yanlarına alıp bu külhanlarda çalıştırırlardı. bu çocuklar katı disiplinlerle çalışır ve büyürlerdi. hem külhandan sorumlu olurlar hem de hamam kapandıktan sonra geceleri içinde bulundukları mahallenin asayişini sağlayan bir nevi bekçi görevi üstlenirlerdi. işte bu çocuklara külhanbeyi denirdi. ağırlıklı olarak yumurta topuk denen ayakkabının arkasına basarak giyme ve kesici alet taşıma gibi adetleri mevcuttur.