bu sanatçıya kalmış bir seçim. lacan'a göre de sanatı talep edenin seçimi. yanlışlanamaz bir önerme sunamayacağımız için tartışma olarak epey sürecektir. ülkemizde insanların sanatla kurduğu ilişki zayıf ve teoriden yoksun olduğu için kesin bir cevap arıyoruz. sanatın işlevini nereye koyacağımızı da bilmiyoruz. birden fazla sanatı birden fazla konumla algılayabiliriz. sanatı saf estetik haz için de, propaganda amacı için de hatta bir çeşit ses getirme amacıyla da yorumlayabiliriz. sanat toplum için olursa benzersiz eserler ortaya çıkmayacak ya da bireysel haz için olursa. bu kategorilerden farklı farklı yararlanabiliriz. roma portrelerine ya da torsolarına tarihten bir kesit görmek için bakılırsa ne izleyici ne de eser zarar görür. ya da sanatın toplum için olduğunu savunan romanlar okurken estetik zevk duyabilirsin. bireyselle toplumsalı çok yanlış yorumluyoruz.

ayrıca bir sanata bir ideolojinin propagandası ya da toplumu eğitme görevi yükleyip bunda çok katı olmak sanatı köreltir. sovyet romancılığı ya da nasyonel sosyalizm heykelciliği buna iyi bir örnek.