1. onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
    dinledikçe susması, düşündükçe susması...
    tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
    heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.

    (bkz: bir adam - özdemir asaf)
  2. ...

    ben zaten bu dünyada tek başınayım, hey...
    bir sevdalı gönül bütün varım
    eğer o da olmasa ne yaparım,
    kimbilir hey
    ne yaparım...


    uyar.
  3. "...
    bir boşluğa düşersin bir boşluktan 
    birikip yeniden sıçramak için 
    elde var hüzün"