anlayamadığımız şeyi kıyaslamaya kalkıyoruz. insanın anlama yetisi bellidir. süreyse saatle yılla, mekansa yolla metreyle anlam vermeye çalışırız. ama sonsuzluk dendiğinde çıldıracak gibi oluyorum. zaman ve mekan üstü garip hal/şey. spinoza'nın da dediği gibi kavramın boyutu büyüdükçe anlamamaya başlıyoruz. evreni bile güneş ve gezegen deyip kestirmeden tanımlarken sonsuzluk çok sıkıntılı bir kavram. ha ama lirik anlatımlar için ideal. sonsuza kadar hatırlandı, sonsuza kadar mutlu oldular, sonsuza kadar seveceğim. ne kadar güdük cümleler.