1. dikkat çekmeye çalışır.
    geçen yıl bir arkadaşımla otobüsteyiz boktan bir mevzudan tartışmaya başladık, bu gerizekalı da bağırınca üste çıkacağına inandı bağırarak konuşmaya başladı kaldı ki normalde de böyle konuşur zaten ama bu sefer abartmıştı. 'tribünlere oynama lan' diye çıkışınca kendisine küstü bana, konuşmuyoruz o zamandan beri.
    iyi de oldu, tanıdığım en gereksiz insanlar hep toplum içinde sesli konuşan insanlardan çıkıyor.
  2. konusmalarini engellemek icin "beni araba tutuyor, kulakligimi takip camdan disariyi seyretmek zorundayim" diyorum.
  3. birde sesli kahkaha atan versiyonu vardır. ağzına vurasın gelir.
  4. bazı insanlarda denk geldiğim ve bence özünde bir kompleksi barındıran gereksiz özgüven çabası. nihayetinde gece yatağa uzandığında hepimiz onun ezikliğinin farkına varmadık sanıyor.
  5. ergenlik çağında okul çıkışı otobüs/metroda arkadaşlarıyla eve gitmek üzere yola çıkmış ergenligin ve 6 saat atamadığı enerjiyi bağıra bağıra konuşarak atmak isteyen insan profili
    belit
  6. her daim sakin ve yumuşak ses tonuyla konuşan biri olarak ciddi anlamda sinir olduğum insandır. ses tonu aniden yükselmişse ürküyorum da zaten. benim için bir insandan hoşlanmama sebebidir aynı zamanda.
  7. Otobüsteki ergendir. Hatta herhangi bir yerde de olabilir bu ergen. Şurada bile.
  8. liselilere kadar kendimi tutuyorum eğleniyolardır, çevrelerinin çokta farkında değillerlerdir diye. ama bunu yapanlar eşek kadar insanlar olunca sinirlerini zıplatıyor insanın. anıra anıra telefonda konuşmak nedir ya en çok da buna sinir oluyorum. beceremiyorsan konuşma arkadaşım otobüste o telefonla.
  9. bir de kulakları çınlatan bir kahkaha atıp duruyorsa insana "ne dertsiz tasasız insanlar var" diye düşündürür.
  10. bir tanesini boğazlayasım geliyor şu an