-
normalde itici bulurum dikkat çekmeye çalıştığını falan düşünürutanırım ama son 2 yılda istisnalar olabileceğini öğrendim kişisine göre hala itici gelebilir ama ön yargım kalmadı -
dikkat çekmek için yapıldığını düşünürdüm taki bir arkadaşımla tanışana kadar. kız kontrol edemiyo sesini yanındakine gizli olsun diye bişey fısıldasa tüm masa duyuyoruz. dedikodu yapsa hakkında konuştuğu insan duyar. derste konuyla ilgili birşey tartışsak hoca bizi kavga ediyo sanıp araya girmeye çalışıyor. ama konuşmasını engellemek ya da utanmak bir yana o salak şapşal haline sürekli gülüyorum istemsizce. -
toplumdan kasıt tanımadığınız insanlarında bulunduğu bir ortam değilse ben arkadaşlarımla bir fikir üzerine tartışırken bol bol kendimi içinde buluyorum bu durumun heyecandan mı bilmem ama kendi fikirlerimi anlatırken hele ki çok sağlam bi temele oturtmuşsam sesim istemsizce yükseliyo -
her tip insan olabilir, ben de istemeden yüksek sesle konuşabiliyorum. bunun sebebi arkadaşımla gülmekten oluyor özellikle, heyecan sebebiyle ne yaptığınızı bilemeyebiliyorsunuz. bu boş konuştuğunuz anlamına da gelmiyor. tabi konuştuğunuz şey dünyanın en uyduruk şeyi de olabilir, olamaz diyemem. -
bunu bazen ben yaparım, aslında sessiz başlarım konuşmaya kendimi kontrol edip ama sonra farkında olmadan bağırmaya başlayabiliyorum.çünkü cidden kulaklkarım duymuyo benim. tanıyan artık ayıplamıyo zaten çünkü duymadığımdan doğal olarak bazen bağırdığımı biliyorlar. bi de sinirden çirkefleşince bağırıyorum tabii o ayrı eheh. -
madrid sokaklarında görebilirsiniz, dublin sokaklarında görebilirsiniz hatta londra sokaklarında bile görebilirsiniz. avrupa namına şişli etfalden öteye geçmemiş bünyem hep gördü, görecektirdirde. ama dürüst değilsiniz! dürüst olsaydınız arazilere çadır kurup yaşardınız. bireylerin toplum üzerindeki hegomanyası nerde görülmüş?
öylelerle böylelerle olacak işler değil o işler. fikir üretmenizi tavsiye ederim ama önce duyduklarınızı anlamanızı diğer türlüsü zor.
sigara içilmez yazısı saçmalığından öteye gitmiyor yoksa biraz uslu olursak şirinleri görecekmişiz. -
(bkz: metroda kitap okumak) geçende kartal-kadıköy metrosunda giderken başıma gelen hadise. elbette topluma taşımayı bu kadar çok kullanırken ne ilk ne de tek oluyor ama yakın zamanda olması açısından daha analiz edebilirim. sabah saati ve afyonumun pek patlamadığı zamanlar. üstelik konsantrasyon sorunu yaşıyorsun ayılma ile birlikte ama ben kitap okumak istiyorum kimseye saygısızlık etmeden ve rahatsızlık vermeden. bir kaç kere bakış atıyorsun ya da belli eden bir iki bakış ama ne ala. gerçekten bir takım insanların rahatlığı ben de agrasyona neden oluyor. en son tabi serin kanlılığımı korumak adına taktım kulaklığımı.
metro gibi kapalı bir ortamda ve sabah saatlerini düşündüğümüz tıklım tıkış bir alanda bu derece cayır cayır bir yakarışla sohbet etmek ne kadar basite kaçıyor farkında değiller. yapmayınız rica ediyorum.! -
eziktir, bagirarak ezikliginden kurtulmaya calisiyordur, yanlis yoldadir. cocukken cok baskilanmislardir, iki cift laf ettirilmemislerdir. buyuyunce de bakin ben konusan sozunu dinleten biriyim diyerekten kulaklarimiza tecavuz eder. -
kimileri bunu bilerek yapmayan insanlardir. nereden biliyorsun diye soracak olursaniz kendimden biliyorum. herhangi bir caba sarfetmeden, mutlu oldugumda ve kendimi kaptirdigimda sesim cok yuksek cikar. sinir veya ofkeyle ya da medeni olmakla da alakasi yok tamamen insanin kendiyle alakali bir sey. evde iki kisi konusurken bile sesim asiri yuksektir ve uyarildigimda farkederim. uyarilinca da 'yine mi yaptim' diye icimden konusup kisa bir sure utanirim.
yine kendimden biliyorum, bu insanlar yuksek sesle konusan insanlara : 'yavas ol basim catladi' diye uyari yapip, 'ama sen de bagirarak konusuyorsun' tepkisini alir ^:swh^
bazi insanlar bagira bagira anlasiyor. hatta bagirmak da degil. onlar genetik olarak yuksek seste sabit kilinmis insanlar ^:swh^ -
bu tür konuşmaları hiç sevmiyorum. hele sabahın köründe metroda-otobüste olan cinsleri vardır ki kafanızdan ateş çıkmasına bile neden olur o saatte. lakin bazıları için bir alışkanlık sebebidir.
annemlerin geldiği coğrafya da özellikle en belirgin özellikleri yüksek sesle konuşmaktır. aile arası toplantılarında da bu özellik her an kendini gösterir. nasıl bir karmaşanın arasında olduğunuzu anlamazsınız bazen. adam mı kesiyorlar, pazar yeri midir, bu insanlar tartışıyor mu.. diye bir dolu düşünceye kapılır gidersiniz zira onlar sadece sohbet ediyordur.