-
istemli çabayla unutmak pek mümküm değildir. zihin boş durmaya ayarlanmadigi icin zihinden bir seyi atmak yerine başka bir sey koymayi denemek gerekir. -
herkesin dediği gibi unutacağım diye çabaladıkça taze tutuyor beyin, daha çok hatırlatıyor sana. sanırım ufak ufak onu hatırlatacak şeylerden uzak durarak işleri akışına bırakmak tek çözüm gibi. -
iyi yada kötü.doğru yada yanlış. birşeyi unutmak yaşanilanlara ihanettir. hatırlamak istemezsiniz o ayrı. -
unutmazsın, en fazla onsuzluğa alışırsın. unutanların kalbi kurusun. -
en yapılmaması gereken eylemdir. gereksiz ve boşa kürek çekmektir. sevgili, arkadaş, akraba, eski bir şarkı, film, kitap... her şey olabilir unutulmaya çalışılan. fakat beyhude bir çabadır, insanı yorar acı verir. bilinçli bir şekilde hatırlamak, anmak hem daha kolay hem de daha doğrudur. -
anilar anilar şimdi gözümde canlandilar anilaar beni bu akşam aglattilar -
asla yaşananları unutamazsın zaman falan hikaye. sadece hatıraların üzeri tozlanır görünmez oldu gibi gelir sana ama an gelir bi rüzgar eser tüm gerçekler suratına vurur acın eskisinden büyük olur. -
unutmayı derecelendirmek mümkün. siz farkında olmasanız da, yaşadıklarınızla doğru orantılı olarak beyin bunu yapıyor. gerçekten yaşanılan hiç bir şeyin unutulacağını düşünmek zaten mümkün değil. iyi ya da kötü olsun. hafıza kaybı söz konusu değilse tabi. derecelendirme kısmı ise şöyle; iyi hisler barındıran şeyleri daha çok kilit altına alıyoruz. asla hafızalardan silinmiyor. nasıl olur da iyi hisler taşımamıza vesile olan anları siler atarız değil mi? hatta güncelleriz sık sık. fakat kötü hisler barındıran anılar öyle mi ? en azından bende değil onu biliyorum. özel bir çaba sarf etmeme gerek kalmadan o kötü hislerden uzaklaşmak adına unutma bende kendilğindenmiş gibi oluveriyor. itiraf edeyim ki bazı derinden ve gerçekten zarar verici durumlar var ki anımsamamak elimde değil. ama normalleştirmeye çalışıyorum. kendimle konuşuyorum, münakaşa etmeden ve kızıp bağırmadan. suçlarcasına değil yani..
şevkati önce kendimize göstermemiz gerekiyor. ne kadar onarıcı bir ruh haline bürünürsek o kadar hızla geri dönüşümüz olur neticede. bunun dışında aşk acısı gibi kavramları arabeske bağlayıp içselleştirmeye gerek yok. gereksiz bir zaman kaybı olarak görüyorum. çok yüzeysel yaşayabildiğim bir sonuç olarak çıkmasın buradan. elimden gelen çabanın ve emeğin en iyisi gösterdiğim halde, benim acı çekmeme vesile olan bir durum yaşatılmışsa bana şayet; o vakit karşımdakini hatırlamam için bir sebep yoktur. sevgi, insanın içinde var olan bir his. karşımızdaki gelip de bırakmıyor oraya ve asla bir daha olamazmış gibi yitik bir düşünce yapısında olmadığım için herkesin yıllarını alan eylem ben de daha hızlı neticeleniyor. yapacak öyle çok şey, okuyacak onca kitap, görecek öyle çok yer var ki.. -
unutmaktan daha zor bir süreçtir. yapmaya çalışma, yap gitsin. -
en son çalışılması gereken şey, unutmaya çalışmak akılda tutmaktır aslında, neyi unutmaya çalıştığını kendine sürekli hatırlatarak bu işin içinden çıkılmaz.