bu filmi ilk annemle birlikte anneannemin kalkıp iş yapın nidaları arasında hiçbir şey anlamadan izlemiştim. o günü anımsamak hala sinirlerimi bozar. daha sonra hakkında kısa bir araştırma yapıp neymiş ne değilmiş diyerek kendim izlediğimde filmin neden bu kadar değerli olduğunu anladım.

en sevdiğim sahne kuran ın saklandığı sahneydi mesela. şu an ismini tam anımsayamadığım adamın kuran hakkında söylediklerini sevmiştim. hele ki son günlerdeki dünya akıbeti düşünüldüğünde çok manidar bir sahne olarak aklıma düştü şu saniyelerde.