atum ışık’tır;
sonsuza dek tükenmeyecek enerji kaynağı,
hayat’ın ta kendisinin sonsuz dağıtıcısı.
bir kere enerji dağıtıldıktan sonra,
yönetilir onun kullanılması sonsuz kozmik yasalarla.
kozmos’un varlığı
sonsuz enerji dahilinde bulunur,
ondan bütün hayat doğar,
imkansızdır bu yüzden onun durması
veya yok olması bir zaman.
kontrol altında ve bir arada tutulur
sonsuz yaşam-gücü’yle.
kozmos dağıtır bu hayat’ı
kendi içindeki her şeye.
iki katlı bir devinimi vardır onun:
sonsuzluktan enerji akar kozmos’a
ve o da hayat aktarır içindeki her şeye.
zihin ve ruh
tezahürleridir işık ve hayat’ın.
devinir her şey ruh’un gücüyle.
kozmos’un bedeni,
bütün kitleleri içinde barındıran,
tam doymuştur ruh’a.
ruh tamamen aydınlanır zihin’le.
zihne baştan başa nüfuz etmiştir atum.
ruh doldurur ve kuşatır
kozmos’un bütün bedenini.
o, hayat verir
büyük ve mükemmel canlı varlığa
kozmos dediğimiz,
o da hayat verir
içinde barınan bütün daha ufak canlı yaratıklara.
kozmos bütündür
parçaları üreten ve besleyen,
bir ana baba gibi çocuklarına bakan.
o, atum’dan alır iyilik payını
ve o, bu iyiliktir
yaratmanın hakiki gücü olan.
kozmos suretidir atum’un
ve atum tüm-iyilik olduğundan
kozmos da iyi olandır.
zaman döngüsü
kozmos’da değişim yoktur bir anlamda,
çünkü onun hareketleri
değiştirilemez yasalar tarafından belirlenir.
o yasalar ki ebedi deveranı sağlar
başlangıcı ve sonu olmaksızın.
tezahür eder, yok olur onun parçaları
ve yeniden yaratılır,
tekrar tekrar
zamanın dalgalanan nabzında.
zaman süreci boyunca,
kozmos’un içindeki hayat
düzenlenir ve korunur.
yeniler her şeyi zaman kozmos içinde,
sikluslu değişim süreci ile,
ölçülür gök cisimlerinin
tekrar gelmeleriyle ilk konumlarına
göklerde dönüp dururlarken.
şimdi geçmişten doğar,
gelecek ise şu andan.
her şey bir kılınır bu süreklilikle.
bir döngü gibidir zaman,
bütün noktaları öyle birleşmiştir ki
söylenemez
nerede başlayıp, nerede bittiği,
çünkü her noktası hem önüne geçer,
hem de ardından gelir birbirinin sonsuza kadar.
yine de daha derin bir anlayış vardır.
geçmiş ayrılıp gitmiştir ve artık yoktur.
gelecek erişmemiştir ve daha olacaktır.
şimdi ise sürüp gitmez,
nasıl var olduğu söylenebilir öyleyse,
bir an olsun yerinde duramıyorsa?
tanrilar
kozmos’un zihni
kader’i düzenleyen
yedi yöneticiyi
yarattı ateş ve havadan
gördüğümüz beş gezegenle
güneş ve ay;
onların yörüngeleri kuşatır
duyular dünyasını.
bu göksel güçler
ancak düşünceyle bilinen,
tanrı adını alırlar
ve dünya üzerinde hüküm sürerler.
kader tanrıçasıdır onlara hakim olan,
her şeyi değiştiren
doğal gelişim yasasına göre,
yaratan sürekli
değişmez hakikat’ten,
hiç durmadan değişen bir dünyayı.
göksel cisimlerin yönetimi
atum’un elindedir
ve maddeye akar onlardan
önü hiç kesilmeyen bir ruh ırmağı.
madde verimli bir ana rahmi gibidir,
her şeye gebe kalınır içinde.
bütün formlar şekil verir maddeye
ve ruh enerjisi sürekli değiştirir onları
bir halden diğerine.
bu süreci yönlendiren atum’dur,
her forma can aktaran
varlık silsilesindeki statüsüyle orantılı olarak.
yeryüzü tüm maddenin deposudur,
o, maddeyi bahşeder ve karşılığında
hayat alır yukarıdan.
ra-güneş yeri ve göğü birleştirir,
enerji göndererek yukarıdan
ve yükselterek maddeyi aşağıdan.
o, hayat’ı çeker kendine
ve hayat verir kendinden
durmaksızın ışık saçarak her şeye.

(bkz: hermetika - hermes trismegistus)