sosyal hayattaki yansıması "konuşmak" olan kıraat özrü. toplum olarak dinlemesini bilmiyoruz ve çok konuşuyoruz. sosyal hayat böyle olunca, sosyal medyada da bu şekilde tezahür ediyor. oysa iyi bir dinleyici olmadan iyi bir konuşmacı olunmaz ve iyi bir kâri olmadan da muharrir olunmaz. fakat tetikleyici unsurların da gözardı edilmemesi gerektiğini düşünüyorum. zira 140 karakterlik kapitalist bir buhran içinde, kişinin kalabalıktan ayrı düz koşu yapması beklenemez. kitapların kahve eşliğinde fotoğraflarının paylaşıldığı, kitap kaplarının bölüşüldüğü, televizyonun âdeta seyir yerine okunduğu bir toplumda olağan şeyler... bazen olağandışı şeyler olağan olur da, bu "bazen" yitik ve yerini her zamana bırakmıştır.

durumunuz olmaz olsun, okumayınız.