saf kötülüğün kanıtlarından biri olan saldırı, katliam.

ne pismiş insanoğlu. hani sevgi bizi kurtaracaktı. hani sevgi içimizdeydi. sevgi neydi?
nefret etmek çok kolay evet. ama bir o kadar yorucu. bu farkı nasıl göremiyor bu pislikler?
bir çiçeğe, kediye, ağaca sevgi ile bakmak o kadar zor mu? insandan önce, doğaya sevgi ile başlasalar... bir süre sonra anlayacaklar ki sevgi dinlendirir, rahatlatır. tamam sevgi böceği olun demiyorum da, bu kadar öfkeye ne gerek var ...(buraya dayanamayıp küfür eklemek istedim, neyse).

bu katliamlar insanları sevmeyi çok zorlaştırıyor. ak partiye oy verenleri bile anlamaya başlamıştım, kabullenmiştim. ama bu katliamlar çoğaldıkça düşüncelerim karışıyor iyice. lan bir rahat bırakın olm bizi. bizsiz sıkılacaksınız. yine sevmeyin bizi eyvallah da, olm biraz alan bırakın bize. size olan nefreti körüklüyorsunuz.

sosyal medyada bu katliamları destekleyen yavşaklar, sizin gibi olmayacağız, sizin gibi size saldırmayacağız, tek olayımız düşüncelerimizi yazmak, konuşmak. bunu mu hazmedemiyorsunuz acaba? olm mutlu olun siz de, uğraşın mutlu olmak için. biz doğuştan mutlu mu doğduk sanki? uğraşıyoruz, didiniyoruz iki gıdım huzur, mutluluk için. kolay değil. üstüne bir de sizin bu pislikleriniz. yine de size rağmen mutlu olmaya çabalıyoruz. hazmedemiyorsunuz değil mi?

daha yazardım da, ağzı bozmadan anca bu kadar yazabiliyorum.

inadına mutlu olacağız! size rağmen! pisliğinizde boğulun!