-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.18)
dostoyevski'nin ilk romanı olan insancıklar, zamanın ünlü eleştirmeni bielinski'nin hayranlığını kazanmasına karşın, uzun süre rusya'da bile dikkati çekmeden kalmış, değeri ancak sürgün dönüşünden sonra ortaya çıkarak, dünyanın her yerinde milyonlarca okurun beğenisini elde etmiştir. dostoyevski, başlıca konusu acıma olan büyük yapıtının temelini bu küçük romanla atmış; insanları sevme ve onlara acıma duygusuna son romanına kadar sadık kalmıştır. nihal yalaza taluy'un kaleminde bir kat daha değer kazanan bu güzel yapıtın yeni baskısını zevkle sunuyoruz. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
dostoyevski’nin 150 yıldan fazla bir zaman önce, henüz 24 yaşındayken yazdığı ilk romandır. “mektup roman” tarzındaki bu ilk eserinde dostoyevski, insan psikolojisini çözümlemekte ne denli usta olduğunu göstermiştir. kitabı okurken sık sık günümüz insanları ve ilişkileriyle paralellikler kurabildim ve bu benzerliklerden dolayı bazı cümlelerde, -aslında dokunaklı olmasına rağmen- gülümseyebildim. sanki yıllar önce ölmüş iki insanın birbirlerine yazdıkları mektupları bulmuşum da heyecanla okuyormuşum gibi hissettim.
ne var ki bu romanı herkese tavsiye edemem, ancak dostoyevski’nin tarzına aşina olanlara önerebilirim.