amcalar genelde sert, mesafeliyken dayilar hep sıcak ve samimi olmuştur.

bence sebebi dayiyla annenin kardeş olması. yani mesela ablama gidiyorum kicimi devirip yatıyorum, bir yemek yapsana diyorum, çorapları sağa sola atıyorum falan. yani çocukluğumda nasilsam öyleyim. şimdi fark ettim de iğrenç de bir adammisim.

birader yarın evlense evine gittigimde bu rahatlığı bulmam mümkün değil. bırak uzanmayi oturup kalkmaya bile dikkat etmek gerek. yani yenge ne kadar aileden de sayilsa bir mesafe oluyor. bu mesafe kişilerle iletişimi de etkiliyor, mesela ablamın oğluna "gel buraya çapkın pezevenk!" diyebilirim ama biraderin çocuğuna diyemem, yenge arıza çıkarabilir.

işte bence bu yüzden dayilar daha rahat, sıcak biraz da yavsaktir. bir de her ailede muhakkak mirastan daha çok pay kapmaya çalışan, saçma sapan işlere girip batıran sonra da kardeşlerine borç takan bir amca ya da dayı vardır. sizde yoksa o kişi babanizdir.