paranızın mutluluğu satın almak gibi bir hedefi yok. öncelikle bunu kabul etmeli. satın almak isteyen sizsiniz.

şöyle ki;
sigara içmiyorsan 'şu sigaradan ne anlıyorsunuz, hiç mi irade yok sizde, bırakın şunu' demek kolaydır. denir tabi ki sorun yok. ama bu söz, sigara içenin psikolojisini bilmeden konuşan birinin sözünden öte bir şey değildir. (sigarayı bırakanlar müstesna)
sahip olmadığımız değerler veya psikolojik etkenler için çok güzel yorum yapabiliriz. bu yorumların yüksek oranı laf salatasıdır.
bir fakir ya da ortadirek, zenginlerin psikolojisi için yorum yaparsa yanılma oranı yüksektir.

'para mutluluğu satın alır mı?'
insan, içinde bulunduğu ortamın meydana getirdiği ihtiyaçları eksiltmeye çalışır. ihtiyacınız, sizin istedikleriniz değil, yapmak zorunda olduğunuz şeylerdir çoğu zaman. sizin ihtiyaç duyduğunuz şey, zengin birinin hobisidir belki de.

mutluluk, tarifi değişen bir şey bana göre.
ortalama geliri olan birinin mutluluğu, evladına 200 tl değerinde bir bisiklet alabilmekse, zengin olanın mutluluğu da benzerdir. ama onun almak istediği bisiklet belki 30-40 bin tl dir.
mutluluk, maddiata endeskli mi? olabilir. ama kaynağı çağa göre değişir. insan en mutlu anlarını 'sahip olduğunda' yaşıyorsa, alım gücü önemli değil midir?

derler ki; zenginliğiniz, ne kadar çok şeye sahip olduğunuzla değil, ne kadar az şeye ihtiyaç duyduğunuzla ilgilidir.